Passagiers Drielandentrein vier uur lang gestrand in Eijsden – samenwerking vervoerders loopt fout

Passagiers van de Drielandentrein van Maastricht naar Luik zijn zondagavond vier uur lang gestrand geweest in Eijsden. ’’Wat begon als een eenvoudige verplaatsing met de Drielandentrein eindigde in een kafkaiaanse nachtmerrie’’, laat een van de passagiers Treinreiziger.nl weten.

Reizigers wisten urenlang niet waar ze aan toe waren en zaten opgescheept met een conducteur die alleen Frans sprak en later zelfs vertrok, de reizigers achterlatend. Arriva biedt in een reactie excuses aan, ook namens vervoerders NMBS en NS. Door onvoldoende samenwerking wachtten de reizigers onnodig lang, geeft de vervoerder toe.

Rit duurt slechts tien minuten

De trein van 20.17 uur van Maastricht naar Luik reed zondagavond op tijd weg in Maastricht maar tien minuten na de start bleek station Eijsden net voor de grens de eindhalte te zijn. De kaartjes werden nog wel gecontroleerd tijdens de stop, maar de trein vertrok niet meer, aldus reiziger Arthur die door moest reizen naar Leuven.

’’De trein startte niet meer’’, aldus Arthur die schat dat er ongeveer 40 tot 50 passagiers waren. ’’Een technisch defect – blijkbaar iets met de deuren – bleek de oorzaak. Aanvankelijk werd er gesproken over vijf tot tien minuten vertraging. Maar de trein bewoog niet meer. Wat volgde was een aaneenschakeling van loze beloftes, verwarrende berichten, en een schrijnend gebrek aan communicatie.’’

‘Frustratie was voelbaar’

Volgens Hellin werd er eerst medegedeeld dat de problemen ’binnen vijftien minuten’ opgelost zouden zijn. Maar iets minder dan uur later kwam de mededeling dat een reparatie ter plekke niet zou lukken. ’’We zouden de volgende trein terug naar Maastricht nemen, waar we alsnog een aansluiting richting Luik konden nemen. Maar ook die trein kwam niet. Uiteindelijk kwam er wél een andere trein – die bleef stilstaan aan de overweg, 100 meter verderop, die ons en de defecte trein terug zou meenemen naar Maastricht. Na wat leek op eindeloos wachten, konden we overstappen. En moesten we wachten tot de treinen gekoppeld waren.’’

Maar dat koppelen lukte niet. En de sfeer werd er niet beter op. ’’Het was laat, het begon te regenen, en we bevonden ons in een verlaten dorp zonder voorzieningen. Onder de reizigers: studenten met examens op maandag, vermoeide gepensioneerden, een zwangere vrouw. De frustratie was voelbaar. Mensen begonnen elkaar moed in te spreken, te vertalen voor elkaar – want de enige aanwezige treinbegeleider sprak enkel Frans, terwijl de passagiers Nederlands, Frans, Engels en Spaans spraken.’’

Na melding over vervangende bus kwam er toch een trein

De passagiers kregen te horen dat er een bus zou komen. ’’Binnen twintig minuten, werd gezegd. Een half uur later: nog steeds geen bus. Inmiddels werden de treinen toch gekoppeld en verdwenen de treinen zonder passagiers maar met de enige aanwezige conducteur. ’’Reizigers begonnen zich zorgen te maken.’’

Rond middernacht kwam opnieuw de mededeling dat er binnen twintig minuten een trein kwam om de passagiers naar Luik te vervoeren. ’’En inderdaad, om 00.30 uur, meer dan vier uur nadat we in, the middle of nowhere zijn aangekomen, werden we opgepikt door een trein die werkte alsof er niets aan de hand was. In Luik werden taxi’s voorzien, die ons één voor één naar huis brachten. Ik kwam met vijf uur vertraging aan.’’

Volgens Hellin waren in de tussentijd veel passagiers opgehaald door vrienden of familie. Uiteindelijk gingen volgens hem ongeveer twintig reizigers met de trein naar Luik.

‘Falen van internationale samenwerking’

Treinliefhebber Arthur meent dat het grote probleem niet de defecte trein was. ’’Technische problemen kunnen gebeuren. Maar wat zich hier afspeelde, was een pijnlijk symptoom van iets groters: het structurele falen van internationale samenwerking. Drie maatschappijen die samen een grensoverschrijdende trein aanbieden, maar in crisissituaties weigeren verantwoordelijkheid te nemen.’’

’’Als treinliefhebber doet het pijn om dit te moeten schrijven. Maar wie internationale treinverbindingen wil promoten, moet eerst zorgen dat de basis in orde is: verantwoordelijkheid, communicatie en respect voor de reiziger. Uiteindelijk draait alles door en voor mensen. Daarvoor is menselijkheid nodig. Die was ver te zoeken.’’

Vervoerders ondernemen actie

Vervoerder Arriva meldt in een reactie, ook namens het Belgische NMBS en de NS, excuses aan te bieden voor de problemen. De Drielandentrein is een samenwerking tussen Arriva, NMBS en de NS. Een Arriva-woordvoerder meldt dat ’in de verdere afhandeling van dit incident deels onvoldoende goed is samengewerkt waardoor de reizigers lang moesten wachten op vervangend vervoer’. De getroffen reizigers kunnen zich bij Arriva melden voor compensatie.

Volgens de woordvoerder gaan Arriva, NMBS en NS nu samen aan de slag om te werken aan de procedures bij storingen, de coördinatie tussen betrokken instanties en meertalige communicatie in de trein en op de stations.

’’De partijen willen hier veel aandacht aan besteden om zodoende internationale treinverbindingen te verbeteren. Het duurde te lang voordat er vervangend vervoer kwam en er werd niet snel genoeg gecommuniceerd met de reizigers. De trein stond aan het perron, wat andere evacuatieplannen vereist dan wanneer een trein elders op het spoor stilstaat. De trein had weggesleept moeten worden of er had snel vervangend busvervoer geregeld moeten worden. Dit is niet gebeurd. De partijen werken eraan om ervoor te zorgen dat zulke situaties in de toekomst niet meer voorkomen.’’

(c) Treinreiziger.nl