Richard Latten: Jaarboek Spoorwegen kost ieder jaar meer tijd
17 jan 2018 12:08
Wat zijn de ontwikkelingen op het spoor? Jaarlijks worden alle ontwikkelingen in heel Europa samengevat in het boek Spoorwegen. Eind januari verschijnt het boek inmiddels voor de 41e keer. Voor Treinreiziger.nl reden om in gesprek te gaan met auteur Richard Latten.
“Het is een enorm karwei. Bijna al mijn vrije tijd gaat erin zitten” erkent auteur Richard Latten. De eerste edities verschenen destijds onder leiding van Gerrit Nieuwenhuis, maar het is inmiddels voor de 23e keer dat het jaarboek onder leiding van Latten verschijnt. Voor Treinliefhebbers is het boek met zevenhonderd pagina’s inmiddels een begrip geworden.
Continue proces
In het jaarboek Spoorwegen worden alle ontwikkelingen per land omschreven. Niet alleen op het gebied van reizigersvervoer, maar ook op het gebied van infrastructuur, materieel en goederenvervoer. Het jaarboek 2018 is inmiddels bijna drukklaar, maar tijd om rustig bij te komen is er niet. “Als het boek af is, begin ik aan de editie van 2019. Het is een continue proces” zegt Latten.
Aan de hand van tijdschriften, belletjes met spoorwegmaatschappijen en internet houd hij alle ontwikkelingen in heel Europa in de gaten. “Mijn persoonlijke interesse gaat vooral uit naar het goederenvervoer en naar Scandinavië”. Dat is in het boek niet terug te zien, want ook andere onderwerpen worden minstens zo uitgebreid beschreven.
Niet met lange tanden
Latten krijgt hulp van verschillende liefhebbers. “Het stuk over reizigersvervoer in Nederland wordt bijvoorbeeld ieder jaar geschreven door Michiel ten Broek. Daarnaast leveren veel liefhebbers foto’s aan”. Ondanks de hulp blijft het veel werk van Latten. “Het neemt eigenlijk een onevenredig deel van mijn leven in beslag. Dat vind ik. Maar mijn partner nog veel meer. Vooral in oktober en november is het echt spitsuur”. Latten vervolgt: “Maar ik doe het tegelijkertijd met veel plezier. Niet met lange tanden”.
Uniek
Het jaarboek Spoorwegen is in uniek in Europa. Voor zover bekend verschijnt er in geen enkel land een jaarboek dat zo uitgebreid is en heel Europa behandelt. In sommige landen verschijnt er wel een jaarboek, maar dat beschrijft dan de ontwikkeling en alleen in dat land. Is er dan geen markt om het boek in andere talen uit te geven? Latten: “Het boek is ook een aantal jaar in Duitsland verschenen. Het werd vertaald door een hobbyist. Maar toen die daarmee stopte, stopte ook de Duitse versie van het jaarboek Spoorwegen”.
Vrachtwagenlobby
Het jaarboek Spoorwegen is het meest gelezen Spoorwegboek van Nederland, weet Latten. Het boek is vooral beschrijvend en geeft geen waardeoordeel over de ontwikkelingen. Maar hoe kijkt Latten zelf tegen al die ontwikkelingen aan? “Ik volg graag het goederenvervoer. In Zwitserland zie je dat het marktaandeel van de goederentrein veel hoger is dan in de rest van Europa. Dan vraag ik mij af waarom lukt het daar wel en hier niet?”. Latten denkt de vraag wel te kunnen beantwoorden. “Ik denk doordat Zwitserland geen lid is van de EU en daardoor minder gebonden is aan EU-regelgeving. De vrachtwagenlobby in de EU is zo sterk. Als de modal split van de goederentrein wordt verhoogd, dan worden veel chauffeurs brodeloos”.
In Europa is er ook minder ruimte op het spoor voor bijvoorbeeld goederentreinen. “Het is opvallend dat de goederentreinen naar China in 20% van de tijd zo’n 80% van de afstand overbruggen. Van China tot de Poolse/Wit-Russische grens kunnen goederentreinen de vaart erin houden. Daarna wordt het boemelen”.
Eind januari
In het dagelijks leven is Latten werkzaam als advocaat Transportzaken. “Dat is ook de reden dat het jaarboek dit jaar later is” legt hij uit. Normaal komt het boek half december uit, maar door drukte op het werk verschijnt het boek dit keer eind januari. Het boek is onder andere te koop op Treinwebshop.nl.
De vrouw van Gerrit Nieuwenhuizen is van lieverlee maar staatssecretaris geworden.
Wellicht ook een optie voor mevrouw Latten, ik zou dan wel voor minister gaan.
Maar baas boven baas, dit prachtige, belangrijke werk van Richard (en zijn vele helpers) moet wel doorgang vinden! Hou vol jongens!
Het volgt in woord, gedachte en daad de cultuur en de liefde van de sector: “boek Spoorwegen 2018 komt dit jaar later van de drukker: naar verwachting eind 2018”
Beter pas in 2019 verschijnen met jaarboek 2018, of nog bouder, of nog 7 jaar later, dan pas je naadloos bij de verstrikking van het openbaar vervoer.
Maar ja dan is er geen houden aan, dan wordt Richard zelf weggekocht als NS directeur of Eurocommissaris.
Zie hier het dilemma. Je moet er wat voor over hebben, ‘at onze service’. Beter undercover blijven doorzwoegen, dank Richard!
En mooi Hildebrand dat je een boek aanbiedt wat als het meezit (geen echtscheidingen, sneeuwvlokjes of wat dan ook) eind 2018 van de drukker komt.*
Blijft een pareltje van een website!
*
Kun je de verkoopstatistieken niet alvast online zetten, naast de ‘statistieken van het spoor’, in de komende decennia zullen hier mensen op afstuderen of gaan data-minen (uit de psychologie, maar ook uit de innovatiewetenschap (‘verborgen signalen van ongeziene potentie van OV’ oid), of als het tegenzit de geschiedwetenschap.)
Treinreiziger.nl goes big data (is niet zo moeilijk, NDOV, NDW, TLS doet het ook), alleen dan helder.
In het artikel staat vrij duidelijk meerdere keren januari 2018, op Treinwebshop was januari inderdaad weggevallen. Wat bedoel je precies met je derde punt?
Weet niet waar je naar verwijst met ‘derde punt’.
Artikel was duidelijk, toen ik dat fraaie boek wou bekijken (webshop) kwam de verwarring.
Complimenten voor Richard, zijn vrienden en jou.
Jullie zijn veel sneller dan de sector. Laat staan dan ikzelf!
hoi Johan, dank. Sorry dat ik je reactie gemist hebt. Ik bedoelde dat ik dit niet snapte:
“Kun je de verkoopstatistieken niet alvast online zetten, naast de ‘statistieken van het spoor’, in de komende decennia zullen hier mensen op afstuderen of gaan data-minen (uit de psychologie, maar ook uit de innovatiewetenschap (‘verborgen signalen van ongeziene potentie van OV’ oid), of als het tegenzit de geschiedwetenschap.)
Treinreiziger.nl goes big data (is niet zo moeilijk, NDOV, NDW, TLS doet het ook), alleen dan helder.”
Mijn spoorwegalmanak! Ook de oude jaargangen zijn leuk. Mooi stukje geschiedenis, en dan zie je toch het belang van visie: hoe lang het ook duurt om het te realiseren.
Als het toch Europees is zou je voor een andere taal als Duits en Frans moeten kiezen. Gesteld dat zo’n boek er niet is. Dan heb je wat meer kans op erfolg. Ook financieel en kun je wellicht wat hulp inkopen.
700 pagina’s vertalen (ok, iets minder vanwege de foto’s) is vrij kostbaar en kost vrij veel tijd. Richard richt zich gewoon op Nederland, maar voor de uitgever kan het uiteraard interessant zijn als het tegen beperkte kosten in meer talen kan verschijnen.
Je moet niet vertalen maar gewoon origineel in het Duits schrijven. Dat is in ieder geval een zes maal zo’n grote markt en waar veel treintjesmensen wonen.
Dries, zoals je wellicht in je bewogen leven hebt meegekregen zijn niet alle mensen zo geniaal, multitalig etc als jou. Moeilijk om de eenvoud en pijn van die realiteit te beseffen als je zelf die natuurlijke gaven wel hebt (of denkt te hebben, dat kan natuurlijk ook).
Simpele ziel als ik ben verbaas me erover hoe je dat kunt schrijven ‘gewoon origineel in het Duits schrijven’.
Ik ken alleen maar Gerrit Nieuwenhuis als auteur van de eerdere jaarboeken. Foutje?
klopt, gewijzigd.
26,50 euro is eigenlijk spotgoedkoop voor een boek van 700 pagina’s met foto’s. Dat is 3 cent per bladzijde. Houdt hij daar eigenlijk wel iets van over? Ik zou het boek voor 50 euro nog bestellen.
Inderdaad, is erg goedkoop. Drukkosten in grote oplages zijn te doen. Meeste kosten zitten in andere zaken (verzendkosten of marge voor wederverkopers. Nu weet ik uit ervaring dat je als wederverkoper ook niet rijk wordt bij gratis verzending. Dan gaat de marge bijna volledig op aan verzend en ideal-kosten)
Simon, ook dit vind ik een wereldvreemde vraag. Houdt hij daar eigenlijk wel iets van over?
Natuurlijk houden bevlogen mensen als Richard er financieel niks aan over. En Hildebrand als wederverkoper inderdaad ook niet. Ook al betaal jij 50 euro.
Dat heet liefde of ‘gekkenwerk’ (bijv. om drukker te kunnen betalen). En het lijkt van hoger nivo dan het betaalde ‘gekkenwerk’ in de sector (die met miljoenen betalende klanten en 175 jaar ervaring nog er ‘niets aan over houdt’)
Is het geen idee Hildebrand om de AMBI status aan te vragen, zodat Simon zijn vrijwillige extra donatie voor jullie liefde werk kan doen. En ook nog aftrekken van de belasting?
Heb die ANBI-lijst eens doorgekeken, en er staan echt tienduizenden onvoorstelbare organisaties op, NL in haar allerallergrootste glorie.
https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/themaoverstijgend/brochures_en_publicaties/overzicht_anbis
Treinreiziger.nl mag echt niet ontbreken in de NLse goede doelen! De Blije Reizigersprijs geeft dit wel aan.
Kun je ook meedoen als goed doel bij de Postcode Loterij ed. Een ander oerhollands fenomeen. Goed voor de centjes. Zal NS nog meer jaloers op je worden.
Als culturele ANBI, treinreiziger.nl zijnde, kunnen donateurs als Simon ook nog eens 125% aftrekken dacht ik, maar daar zal je toch de specialisten voor moeten spreken (“misschien offshore via Panama?”)
Zelf zou ik het niet doen, lekker fris blijven. Onafhankelijk van de subsidieverstrikking, alleen de echt sterken kunnen daaronder de focus helder houden.
Het ging me vooral om de prijs van het boek. Je hoeft het misschien niet te doen voor het geld maar het lijkt me wel een leuk extraatje als beloning voor al je werk. Ik vind 27 euro gewoon erg goedkoop voor zo’n groot boek waar zoveel moeite in gegaan is, dat is alles.
Voor de 23e keer? Ik zelf heb alle delen vanaf 1978 en volgens mij was dit het eerste jaar dat het jaarboek verscheen. Dat zou dan de 21e keer zijn. Of heb ik twee andere jaarboeken over het hoofd gezien?
Pardon, ben in de war. Moet zijn 41e keer vanaf 1978.
Dat staat er ook, 41e keer dat het boek verschijnt. Voor de 23e keer onder leiding van Richard Latten.
Met heel erg veel plezier en interesse koop ik al zeker 15 jaar deze jaarlijkse uitgave. Toch is mijn waardering de laatste jaren wat afgenomen. Het boek wordt te dik. De schrijver wil vooral compleet zijn. Dit gaat ten koste van de overzichtelijkheid en de leesbaarheid. De toename aan details zit met name bij het goederenvervoer.Het lijkt alsof de aandacht voor het reizigersvervoer en ook de infra is afgenomen.
Dit onderschrijf ik volledig.
Een oplossing zou m.i. zijn om het boek te splitsen in twee delen. Bijvoorbeeld reizigersvervoer en goederenvervoer, of West-Europa en overig Europa.
Persoonlijk lees ik gewoon niet alles, alleen de hoofdstukken die ik interessant vind. Ik vind het jaarboek zelf prima, waar ik wel behoefte aan zou hebben is af en toe een kaartje, om wat zichtbaarder te maken over welke verbinding het precies gaat.
Inmiddels staat overal 15 februari als datum. Blijkbaar is het uitgesteld. Maar het late uitkomen is elk jaar aan de orde. Maar het boek is het wachten waard. Ik heb alle jaargangen.
Het is wel eens eerder gebeurd, maar naar ik meen hebben we de jaarboeken 2015, 2016 en 2017 allemaal voor de kerst kunnen versturen. En dat kan uiteraard alleen als de uitgever ze tijdig levert 🙂
Vorig jaar de uitgave 2017 gekocht op 23 december 2016. Het jaar ervoor de uitgave 2016 op 2 januari 2016 gekocht. Het is een paar jaar geleden wel eens gebeurd dat het boek pas in maart uitkwam omdat de schrijver eerst een wereldreis moest maken.
Is het niet handiger om het dikke boek in een groter formaat uit te geven ?